Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2020

Τα λέμε… Νεοελληνική Γλώσσα Λυκείου Μια πρόταση διδασκαλίας στους τρόπους επικοινωνίας – Μέρος πέμπτο: Η ομιλία

Εικόνα
  Τα λέμε… Νεοελληνική Γλώσσα Λυκείου Μια πρόταση διδασκαλίας στους τρόπους επικοινωνίας – Μέρος πέμπτο:  Η ομιλία Βασιλική Σταμάτη, Φιλόλογος   Δίνουμε στους μαθητές και στις μαθήτριές μας το κείμενο της ομιλίας που εκφώνησε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσιγκτον το 1963. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι μαζί σας σήμερα, σε κάτι που τι θα μείνει στην ιστορία, ως η μεγαλύτερη διαδήλωση για την ελευθερία στην ιστορία του έθνους μας. Πριν από εκατό χρόνια, ένας μεγάλος Αμερικανός, στη σκιά του οποίου στεκόμαστε σήμερα, (σμ.: ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε τη Διακήρυξη Χειραφέτησης το 1863), υπέγραψε τη Διακήρυξη Χειραφέτησης. Αυτή η μνημειώδης απόφαση ήρθε ως ένας μεγάλος φάρος ελπίδας για εκατομμύρια Νέγρους σκλάβους, που είχαν καεί στις φλόγες της αδικίας. Ήρθε σαν ένα χαρμόσυνο ξημέρωμα για να τερματίσει τη μακρά νύχτα της αιχμαλωσίας τους. Εκατό χρόνια μετά όμως, ο Νέγρος δεν είναι ελεύθερος. Εκατό χρόνια μετά, η ζωή του Νέγρου είναι ακόμη θλιβερά τσακισμένη από τ...

Ο ερμηνευτικός διάλογος και το ερμηνευτικό σχόλιο με τη βοήθεια των διδακτικών τεχνικών του Θεάτρου και των εικαστικών τεχνών – Μια πρόταση διδασκαλίας: Δεν είναι καινούργιο…

Εικόνα
  Ο ερμηνευτικός διάλογος και το ερμηνευτικό σχόλιο με τη βοήθεια των διδακτικών τεχνικών του Θεάτρου και των εικαστικών τεχνών – Μια πρόταση διδασκαλίας: Δεν είναι καινούργιο…   Βασιλική Σταμάτη, Φιλόλογος Με νύχια και με δόντια του Κώστα Ν. Τριανταφύλλη (απόσπασμα) − Δε βλέπω τίποτε, είπε μπαίνοντας ξανά. Που λέτε, συνέχισε, το 1914 ο πατέρας μου έφυγε για την Αμερική κι έκανε να φτάσει εκεί τρεισήμισι μήνες. Όταν έπιασε δουλειά, μας έστελνε τα χρήματα που ‘βγαζε και περνάγαμε καλά. Το 1918 όμως έπεσε μεγάλη γρίπη. Η μάνα μου αρρώστησε και πέθανε, και μείναμε τρία παιδιά μοναχά. Οι χωριανοί δεν ερχόντουσαν στο σπίτι γιατί η γρίπη ήταν κολλητική και θανατηφόρα. Μας έφερνε λίγο φαγητό η θεια μου η Αγόρω. Μετά από λίγες μέρες αρρώστησε κι η αδερφή μου η Αλεξάνδρα και πέθανε κι αυτή. Τώρα, μετά το θάνατο και της αδερφής μου, είναι που δε ζύγωνε στο σπίτι κανείς. Ήρθανε μόνο καμιά δεκαριά άτομα στην κηδεία. Έτσι, έμεινα εγώ κι ο Γιώργος. Η θεία η Αγόρω μας άφηνε το φαγητό...