Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2020

Πολίτης Κέιν: Ερμηνευτικός διάλογος και Ερμηνευτικό Σχόλιο

Εικόνα
  Βασιλική Σταμάτη, Φιλόλογος Πολίτης Κέιν: Ερμηνευτικός διάλογος και Ερμηνευτικό Σχόλιο Μια ταινία είναι ένα πολυτροπικό κείμενο, καθώς αποτελείται από διάφορα σημειωτικά συστήματα (λόγο, μουσική, εικόνα -στατική και κινητική, εφφέ). Ο πολίτης Κέιν είναι μια ταινία – σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Ζητούμενο αυτής της διδακτικής πρότασης δεν είναι να προχωρήσει η τάξη σε μια βαθιά αισθητική ανάλυση των νεωτερικών γνωρισμάτων της ταινίας, αλλά η προσέγγιση του θέματός της. Οι δείκτες στους οποίους θα στηριχθούμε θα είναι κυρίως οι χαρακτήρες και ο χωροχρόνος και δευτερευόντως κάποια εφφέ, όσα θα είναι δυνατό να εντοπίσουν οι μαθητές/τριες. Βήμα 1 Πριν την παρακολούθηση της ταινίας, μπορούμε να συζητήσουμε στην τάξη ποιο περιεχόμενο δίνουν οι μαθητές και οι μαθήτριες στον όρο «πολίτης». Ενδεικτική Αναμενόμενη Απάντηση Αυτός που έχει πολιτικά δικαιώματα, που έχει την υπηκοότητα μιας χώρας/πόλης, που είναι κάτοικος μιας χώρας, που είναι ελεύθερος, που δεν κατέχει ...

Mal du départ-Ερμηνευτικός Διάλογος και Ερμηνευτικό Σχόλιο – Μια πρόταση διδασκαλίας στο ποίημα Mal du départ του Νίκου Καββαδία

Εικόνα
  Ερμηνευτικός Διάλογος και Ερμηνευτικό Σχόλιο – Μια πρόταση διδασκαλίας στο ποίημα Mal du départ του Νίκου Καββαδία   Βασιλική Σταμάτη, φιλόλογος   Θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων, και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές, χωρίς να σκίσω την θολή γραμμή των οριζόντων.   Για το Μανδράς την Σιγκαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία, και εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς, θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.   Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα χω πια ξεχάσει κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά: "Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει..."   μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει, κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί, θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει.   Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ ...