Πανελλήνιες 2021: Ενδεικτική απάντηση στο Θέμα Γ (Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία)

 

Θέμα Γ

Τα παιδιά του Σείριου δάκρυσαν γιατί συνειδητοποίησαν ότι στο Σύμπαν υπάρχουν μεγάλες αντιθέσεις, καθώς υπάρχουν παιδιά που δεν ζουν ευτυχισμένα όπως αυτά.

Κειμενικοί δείκτες:

- Η αποφατικά διατυπωμένη περιγραφή της ζωής των παιδιών στον Σείριο, μιας ζωής χωρίς πολέμους και θάνατο (ποτέ δε βάλαν έγνοια στην καρδιά / δεν είδανε πολέμους και θανάτους), δίνει έμφαση στην ασχήμια της ζωής των παιδιών στη γη. Η απολυτότητα του χρονικού επιρρήματος “ποτέ” ενισχύει τη βεβαιότητα της άποψης και την αντίθεση με τη ζωή των παιδιών εκεί.

- Το γαλάζιο χρώμα της ποδιάς των παιδιών του Σείριου δίνει έναν τόνο ελπίδας, ευζωΐας και χαράς.

- Το σύμβολο της Κυριακής που παραπέμπει πάντα στο παιχνίδι, στην ανάπαυλα, στη χαρά, στη γιορτή. (τα γιορτινά τους) δίνει εμφαντικά τις καλές συνθήκες ζωής των παιδιών του Σείριου.

- Η μακρινή απόσταση της γης από τον Σείριο και η θέασή του μόνο τη νύχτα από τα παιδιά του Σείριου (νύχτες/ ουρανό/ καράβι μακρινό) δηλώνει τις μεγάλες αντιθέσεις που υπάρχουν στον κόσμο μας, μεταξύ των πλούσιων χωρών του πλανήτη και των φτωχών και την αποστασιοποίηση του δυτικού ανθρώπου από τα προβλήματα των ανθρώπων φτωχών και εμπόλεμων περιοχών.

- Τα λόγια του δασκάλου σε ευθύ λόγο και η μεταφορική παρουσίαση της γης ως αρρώστια και πληγή επιτείνουν την αντίθεση με τον κόσμο του Σείριου.

- Η περιγραφή των γήινων από τον δάσκαλο ως αγωνιζόμενων, ο μεταφορικός λόγος που χρησιμοποιεί για να δείξει την αντίσταση των καταπιεζόμενων (τραγούδια λένε, γράφουν στίχους, ακούραστοι του ονείρου κυνηγοί), η προβολή της ποίησης (τραγούδια/ στίχους) ως συμβόλου πάλης ενάντια στην αδικία, και το σχήμα του αδυνάτου να κεντηθούν οι τοίχοι φανερώνουν τον αγώνα των παιδιών της γης, των αδικημένων ανθρώπων, για έναν καλύτερο κόσμο, που εύλογα συγκινεί όλους.

- Οι αντιθετικές γενικότερα εικόνες μεταξύ Σείριου και Γης.

- Οι ευφυείς ομοιοκαταληξίες που δημιουργούν αντιθέσεις, αναλογίες, συνειρμούς: θανάτους – γιορτινά τους (ισχυρή αντίθεση μεταξύ δυστυχίας κι ευτυχίας), μυαλό τους – δάσκαλό τους (ο δάσκαλος είναι αυτός που καλλιεργεί τον νου), στίχους – τοίχους (αναλογία μεταξύ της δύναμης της ποίησης κι ενός τοίχου) και παιδιά – καρδιά (τα παιδιά είναι περισσότερο συναισθηματικά), ουρανό – θαλασσινό (οι χώροι του ονείρου και της ομορφιάς), γη – πληγή (ο πλανήτης μας ταυτίζεται με τον πόνο και τη δυστυχία).