Βάσεις 2019 - Σκέψεις

Βάσεις 2019 - Σκέψεις

Σήμερα είναι μια μέρα μεγάλης χαράς για εμένα· για τους μαθητές και τις μαθήτριές μας του ΓΕΛ Καρπενησίου που πέτυχαν την εισαγωγή τους στο Πανεπιστήμιο, για όλους και όλες τους μαθητές και τις μαθήτριες που πέτυχαν το στόχο αυτό. Συγχαρητήρια!!! Θα τους ακολουθεί πάντα η ευχή μας για μια υπέροχη πορεία στον κόσμο της γνώσης.

Έχω όμως και μια θλίψη… Για όλους αυτούς που από το πρωί δεν έχουν σταματήσει να γράφουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ειρωνικά κι επικριτικά σχόλια για τους νέους και τις νέες που θα μπουν στο Πανεπιστήμιο με βαθμούς κάτω από τη βάση. Τους φαντάζομαι να γυρνούν από δωμάτιο σε δωμάτιο και να ψιθυρίζουν βαριαναστενάζοντας και κουνώντας το κεφάλι «πού πάμε, ρε…».

Ξεχνούν όλοι αυτοί ότι η εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. Και ναι, οι περισσότεροι νέοι σπουδαστές φιλολογίας, για παράδειγμα, θα έχουν γράψει κάτω από 15. Τα «18άρια» θα πάνε στο στρατό και στην αστυνομία. Αυτό δε σημαίνει ότι το «13άρι» δεν μπορεί να γίνει καλός φιλόλογος. Εξάλλου, πόσα και πόσα «19άρια» του παρελθόντος δεν έγιναν κακοί φιλόλογοι ή αν  έγιναν καλοί φιλόλογοι, δεν έγιναν τελικά καλοί δάσκαλοι.

Και στο κάτω – κάτω γιατί να μην σπουδάσουν κάτι όλα τα παιδιά του κόσμου. Άλλωστε, τις όποιες επετηρίδες μάς τις κατάργησαν από καιρό. Γιατί να μην δοθεί η δυνατότητα σε όλα τα παιδιά μας να δουν την ομορφιά της γνώσης και της παιδείας; Από κει και πέρα ας επιλέξουν αυτά τι θα κάνουν και με τη γνώση και με την παιδεία. Και μόνο που κάποια θα την κυνηγήσουν είναι μια ελπίδα.

Τι ανθρωποφαγία είναι αυτή; Έτσι μου ‘ρχεται να αρχίσω να φωνάζω εγώ για όλους αυτούς τώρα: πού πάμε, ρε…